யாசமிட்டி தேசியப் பூங்கா!

மலையே மலையே சியாரா மலையே

மலைக்க வைக்கும் மாமலையே!

ஆயிரம் ஐராவதங்கள் ஒன்று சேர

அமைந்த அமைப்பே!

வெறும் கல்லென ஒதுக்கிவிட முடியாத

வேடிக்கையின் உச்சமே!

உன் வளைவுகளில் வண்டி ஓட்டுகையில்

உள்ளே எழும் திகில் மறக்கடித்து

உள்ளூர மயக்குகிறாயே எப்ப்டி?

மரங்கள் நிறைந்த காட்டு வழி

மத்தியானச் சூட்டில் தீப்பற்றும் அபாயம்

அத்தனையும் தாண்டி உள் நுழைந்தால்

அழகாய்க் கொட்டும் அருவிகள்!

கல்லால் ஆனவள் நீ

கடும் வெய்யிலில் காய்பவள் நீ -ஆயினும்

உன் வயிறு பால் வார்க்கிறதே

பொங்கும் அருவியாய்!

உன் மடி முத்துக்களால் நிறைகிறதே

சலசலக்கும் நதியாய்!

ஏறி ஏறிப் பார்த்தேன் -உன்னை

எட்டவே முடியவில்லை!

உன் உயரம் தொட்டிருந்தால்

என் உயரத்தை மறந்திருப்பேன்!

நல்ல வேளை! அது நடக்கவில்லை!

இருந்த நான்கு நாட்களும்

இயற்கை அரண் அமைந்த கோட்டைக்குள்

இன்னும் பாதுகாப்பாய் இருந்த உணர்வு!

மங்காத புகழ் கொண்ட

எங்கள் பாரியின் பறம்பு மலையை

கண் முன் காட்டிய யாசமிட்டியே!

உனக்கும் உன் சுற்றத்தாருக்கும்

என் நேசமிகு நன்றிகள்!